دوست دارم بنویسم :) اما نمیدونم باید چی بنویسم :(
اوضاع من مثل این میمونه که دوست داری خوشحال باشی , اما ندونی چجوری میتونی خودتو خوشحال کنی :(
اوضاع کی پیچیدس . شاید چند ساعت دیگه یک موضوع خوب برای حرف زدن پیدا کنم . شایدم فردا این موضوع به ذهنم برسه . در هر دو صورت مینویسم . نه برای کسی
همیشه نوشتن بهم حس خوبی میداده .
اما نمیدونم چرا تابحال سعی در نوشتن افکار روزاندم نداشتم ! شاید از این حس خوب میترسیدم . خیلی وقته حس خوبی نداشتم .
نمیدونم عاشق خوب بودن هم جزء این حس خوب میشه یا نه . ولی همیشه در تلاشم که احساس خوبی نسبت به زندگی داشته باشم . با اینکه گاهی اوقات شرایط زندگی از دست آدم خارج میشه و کارهایی میکنی که واقعا برای اونها ساخته نشدی .
منم مثل خیلی از آدما کارهایی کردم که نباید انجام میدادم . پشیمونم
چرا امروز من اقدر ابراز پشیمونی میکنم .
چرا اصلا من امروز همش به گذشته دارم فکر میکنم
مرتبط با پست قبل
اینکه بدونی وب سایتی کاربر نمیگیره ! مگر اینکه بروزرسانی مستمری داشته باشه , خیلی خوشحالت میکنه :)
فکر میکردم پرشین تمپلیت واقعا 19000 کاربر پیدا کرده :( و از این بابت خیلی ناراحت شده ام . اما بعد از بررسی متوجه شدم که نخیرم , اینجوریا هم نیست ! مگه میشه وب سایتی بروز رسانی نداشته باشه , بعد 19000 کاربر هم بگیره !
واقعا اینکار نشدنی هست ! تمام کاربرای این سایت اسپم بودن . یک وب سایت روسی , سایت رو هک کرده و این اکانت هارو درش ایجاد میکنه .
ولی هنوزم سر حرفم هستم . ای کاش اهدافمو ادامه داده بودک
بیتردید , همانچیزی که باعث پیشرفت در اشخاص دیگر میشود ! بر روند پیشرفت ما هم تاثیر مثبت میگذارد !
شاید نتوان این موضوع را بخوبی درک کرد! اما بعد از گذشت زمان و شکستهای متعدد متوجه میشویم که تنها دلیل به موفقیت نرسیدنمان , ادامه ندادن اهدافمان در گذشته است .
اگر اهدافی که در گذشته برایشان برنامه ریزی کرده بودم را ادامه میدادم , بیشک امروز به مقصود خود رسیده بودم .
روزیکه پرشین تمپلیت را فروختم تنها 750 تا کاربر داشت و اما امروز , با اینکه هیچ بروز رسانی ای در این وب سایت صورت نگرفته ! تعداد اعضایش بعد از گذشت تنها 11 ماه به 19000 عضو رسیده .
ای کاش رهایش نمیکردم .
موفقیت در ادامه دادن اهداف است نه تغییر ماهیت آن
