در آغاز هیچ نبود, کلمه بود و آن کلمه خدا بود.

و کلمه بی زبان که بخواندش, , و بی اندیشه که بداندش, چگونه میتواند بود ؟

و خدا یکی بود و جز خدا هیچ نبود

هر از چند گاهی دل توان نوشتن نخواهد داشت و گاهی با نبودن, هم آوازی خواهد داشت. امروز من, از آن روزی ایست که بودن معنی پیدا خواهد کرد و منرا که تنها واژه پاک خلقت است زندگی تعبیر خواهد کرد.

منی که نه به معنای قرور باشد, منی که به معنای زندگی باشد

و این است بالاترین درجه موحبت اللهی