حتم دارم که تویی آن شبه آینه پوش

ای نگاهت نخی از مخمل و از ابریشم 

چند وقت است که هر شب به تو می‌اندیشم

به تو آری به تو، یعنی به همان منظره دور

به همان سبز صمیمی، به همان باغ بلور

به همان سایه همان وهم همان تصویری

که سراغش ز غزل های خودم می گیری